การวินิจฉัยและการรักษาออทิสติก

Asperger's syndrome หรือโรคออทิสติกของ ASD เป็นอาการที่ซับซ้อนมาก แต่ก็พบได้บ่อย มันส่งผลกระทบประมาณ 5% ของประชากร มีลักษณะเฉพาะโดยมีปัญหาสำคัญกับปฏิสัมพันธ์ทางสังคม ภาษา และการสื่อสารแบบอวัจนภาษา เช่นเดียวกับความผิดปกติทางระบบประสาทอื่น ๆ อาจมีอาการที่เกี่ยวข้องกับเงื่อนไขทางการแพทย์อื่น ๆ เช่น: น้ำหนักแรกเกิดต่ำ สูญเสียการได้ยิน หัวใจบกพร่อง ภูมิคุ้มกันบกพร่อง และความบกพร่องทางการเรียนรู้

ออทิสติกสเปกตรัมผิดปกติเป็นความผิดปกติทางพัฒนาการที่ซับซ้อนอย่างไม่น่าเชื่อที่เกี่ยวข้องกับปัญหาถาวรกับการสื่อสารด้วยวาจา ภาษาและการสื่อสารอวัจนภาษา เด็กส่วนใหญ่ที่มี ออทิสติก พัฒนาตามปกติจนถึงอายุยังน้อย ยกเว้นผู้ที่สูญเสียหรือได้รับทักษะที่เรียนรู้ไปก่อนหน้านี้อย่างกะทันหัน เช่นเดียวกับความผิดปกติของพัฒนาการ เด็ก ๆ อาจมีอาการที่เกี่ยวข้องกับ ASD ที่อาจเข้าใจผิดว่าเป็นพัฒนาการล่าช้าโดยทั่วไปในเด็ก เช่น ความประหม่า ขาดความสนใจในสิ่งที่เด็กคนอื่น ๆ ชอบ หรือความหลงใหลในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง มีความสนใจอย่างมากในสิ่งของหรือกิจกรรมใด ๆ หรือแม้แต่การเคลื่อนไหวซ้ำ ๆ

เด็กบางคนที่เป็นโรค ASDs มีการเคลื่อนไหวซ้ำๆ และตายตัวในจำนวนที่จำกัด

ในขณะที่เด็กคนอื่นๆ อาจแสดงแนวโน้มการเคลื่อนไหวดังกล่าวในวงกว้าง เด็กที่เป็นโรค ASD มักแสดงอาการคล้ายกับเด็กทั่วไป แต่ไม่มีปัญหาในการสื่อสารหรือตอบสนองต่อสิ่งเร้าภายนอก พวกเขาอาจตอบสนองต่อสิ่งเร้าภายนอกราวกับว่าพวกเขากำลังตอบสนองต่อร่างกายเช่นการชี้ไปที่บางสิ่งบางอย่างเพื่อพยายามชี้ให้เห็นสิ่งอื่นที่ไม่ถูกต้องหรือหยิบขึ้นมาหรือถูวัตถุบนเสื้อผ้าเพื่อระบุว่าสกปรกหรือไม่ ในบางกรณี เด็กที่เป็นโรค ASD อาจสามารถเรียนรู้ผ่านการเลียนแบบ เช่น การเรียนรู้ที่จะนำของเล่นกลับเข้าไปในกล่องของเล่น หรือแม้แต่ทำของเล่นเอง

เนื่องจากเด็กที่เป็นโรค ASD มักจะแสดงลักษณะบางอย่างของโรคออทิสติกในวัยผู้ใหญ่ แพทย์จึงมักใช้เครื่องมือคัดกรองที่หลากหลายเพื่อตรวจสอบว่าผู้ป่วยมีแนวโน้มที่จะพัฒนา ASDs หรือไม่ และเขามีศักยภาพมากน้อยเพียงใด เครื่องมือที่ใช้บ่อยที่สุดในการวินิจฉัยโรคออทิสติก ได้แก่ การสัมภาษณ์เพื่อวินิจฉัยโรคออทิสติกสำหรับเด็ก (ADI-C), มาตรวัดระดับสเปกตรัมออทิสติกสำหรับทารกและเด็กวัยหัดเดิน (ASQ-C) และตารางการสังเกตการวินิจฉัยออทิสติกสำหรับเด็ก (ADOS-C) เครื่องมือแต่ละอย่างจะประเมินพฤติกรรมของเด็กในแง่มุมต่างๆ แต่ควรทำการตรวจคัดกรองอย่างละเอียดเพื่อให้แน่ใจว่าเครื่องมือเหล่านี้ถูกนำมาใช้อย่างเหมาะสมในการประเมินเด็กแต่ละคน

เด็กที่เป็นโรค ASD ต้องได้รับการดูแลและการรักษาเป็นพิเศษเมื่อเทียบกับเด็กทั่วไป การวินิจฉัยและการรักษาตั้งแต่เนิ่นๆ สามารถลดความรุนแรงของอาการและปรับปรุงการสื่อสารและปฏิสัมพันธ์ได้ ขั้นตอนแรกในการรักษาเด็กที่เป็นโรค ASD คือการวินิจฉัย ในการวินิจฉัยโรค ASD ในเด็ก คุณจะต้องมีข้อมูลเกี่ยวกับประวัติทางการแพทย์ รูปร่างหน้าตา และการใช้ภาษาของบุคคลนั้น

รวมถึงอาการทางพฤติกรรมหรืออารมณ์ ซึ่งทั้งสองอย่างนี้อาจชี้ไปที่ ASD ในอนาคต

แพทย์จะทำการทดสอบทางการแพทย์ซึ่งจะให้เบาะแสเกี่ยวกับประเภทของ ASD ความรุนแรงของ ASD และความรุนแรงของผลกระทบของ ASD ต่อความสามารถของบุคคลในการโต้ตอบกับผู้อื่น ตารางการสังเกตการวินิจฉัยออทิสติก (ADOS-C) เป็นหนึ่งในเครื่องมือที่ใช้บ่อยที่สุดในการวินิจฉัย ASD

หากสงสัยว่าลูกของคุณเป็นโรค ASD เขาหรือเธอจะได้รับการทดสอบแบบแบตเตอรีเพื่อแยกแยะเงื่อนไขที่เป็นไปได้อื่น ๆ การทดสอบเหล่านี้รวมถึง: มาตราส่วนการประเมินความหมกหมุ่นในเด็ก (PDRS) หรือมาตราส่วน Wechsler Intelligence for Children – ฉบับที่สี่ (WISC-IV) การสอบสัมภาษณ์การวินิจฉัยออทิสติก (ADI-R) และการสอบสัมภาษณ์การวินิจฉัยออทิสติก (ADI- R-II)

หากอาการของบุตรของท่านสอดคล้องกับโรค Aspergers ขั้นตอนแรกคือให้แพทย์ประเมินเขาหรือเธอซึ่งคุ้นเคยกับอาการของ ASD และทางเลือกในการรักษา วิธีที่ดีที่สุดในการค้นหาผู้เชี่ยวชาญของ ASD ใกล้ตัวคุณคือทางออนไลน์ เว็บจะให้รายชื่อเว็บไซต์ที่คุณสามารถหาผู้เชี่ยวชาญของ ASD ในพื้นที่ของคุณ รวมทั้งรายละเอียดเกี่ยวกับตัวเลือกการทดสอบและการรักษาต่างๆ ที่มีให้สำหรับรักษาอาการนี้